Pokiston chekkada qotib qoldi. Uning siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy tuzilishi dahshatli sur’atda parchalanmoqda va bu notinchlik markazida uning eng mashhur va hurmatli rahbari Imron Xon yotadi.
1992 yildagi jahon chempionatidagi qahramonona g‘alabasi uchun emas, balki millionlab pokistonliklar uchun umid timsoli bo‘lgani uchun ham nishonlangan inson Xon hozirda soxta ayblovlar bilan qamoqxonada o‘tiribdi, soxta saylovlar qurboni va sud tizimini tormozlashda davom etmoqda. u butunlay hokimiyatdan mahrum. Biroq, bu qiyinchiliklarga qaramay, Imron Xonning mashhurligi eng yuqori cho’qqida.
Imron Xon siyosatchi emas; u ikonadir. Uning do’stlari va ittifoqchilari yaqinda uning ozod etilishini qo’llab-quvvatlagan Pokistonda bo’lgani kabi Britaniyada ham tan olingan global brend.
Milliarder Richard Brenson adolatga chaqiruvchi nufuzli shaxslardan iborat xorning oxirgisi. 2022-yilda Pokistonning harbiy va raqib siyosiy partiyalari tomonidan uyushtirilgan sa’y-harakatlar natijasida hokimiyatdan chetlatilgan Xonning hozir ham borligi katta bo‘lib qolmoqda, chunki u siyosiy liderlikdan g‘oyani o‘zida mujassamlashtirgan – Pokiston elitasi endi ishchi va o‘rta guruhlarda hukmronlik qila olmaydi degan g‘oyaga aylandi. jazosiz darslar.
Xon demokratiya, adolat va adolatga asoslangan Pokistonni ifodalaydi. Uning o’rnashib olgan elitaga – harbiy, siyosiy yoki iqtisodiy – bo’ysunishi uni millionlab oddiy pokistonliklar uchun qahramonga aylantirdi, ular undan adolatli va farovon kelajak umidini ko’radilar.
Uning chetlatilishi uning qo’llab-quvvatlashini yanada kuchaytirdi, bu hukmron sinflarning yerdagi voqelikdan qanchalik uzilganligini ko’rsatdi.
G’arb, xususan, Jo Bayden boshchiligidagi Vashington va bosh vazirlar Rishi Sunak va Key Starmer boshchiligidagi London Pokistonda sodir bo’layotgan tektonik siljishlardan bexabar ko’rinadi. 2024-yilning fevral oyidagi o‘g‘irlangan saylovlar va undan keyin sud tizimiga qarshi tazyiqlar mamlakatdagi siyosiy inqirozni yanada chuqurlashtirdi.
Pokiston iqtisodiyoti tanazzulga yuz tutdi, terrorizm avj oldi, uning Xitoy va bir nechta avtoritar rejimlarga tayanishi kuchaydi. Bu voqealar nafaqat Pokistonga, balki butun mintaqa va global barqarorlikka jiddiy tahdid solmoqda.
Agar Pokiston o’zining hozirgi traektoriyasida davom etsa, kursni to’g’irlamasdan – Xonni ozod qilish, erkin va adolatli saylovlar va iqtisodiy ishonchni tiklash orqali – oqibatlari halokatli bo’ladi. Mamlakat halokatga uchrashi mumkin, bu Vashington va Londonni xavotirga solishi kerak.
Muvaffaqiyatsiz Pokiston ekstremizm va terrorizmning kuchayishi uchun qulay zamin bo’lib, butun dunyo bo’ylab to’lqinli ta’sir ko’rsatadi. Yaqin Sharq allaqachon Pokistondan yuz o’girgan, biroq G’arb bu xatoga yo’l qo’ymasligi kerak.
Agar Pokiston qulab tushsa, qochqinlar inqirozi misli ko’rilmagan bo’ladi. Dunyodagi eng katta aholidan biri bo’lgan Pokistonning qulashi insoniyat tarixidagi eng katta migratsiyaga olib kelishi mumkin, chunki millionlab odamlar qashshoqlik va beqarorlikdan qochib ketishadi.
Bu ko’chirilgan odamlar Buyuk Britaniyaga qarashadi, u erda chuqur oilaviy va tarixiy rishtalar qonuniy yoki noqonuniy ravishda ularni jalb qiladi. London Pokistonning soat bombasiga aylangani va ufqda bo’lishi mumkin bo’lgan gumanitar falokatdan bexabar ko’rinadi.
AQShning sobiq prezidenti Donald Tramp, hozirgi G‘arb yetakchilaridan farqli o‘laroq, Imron Xon bilan yaqin munosabatda bo‘lib, uni do‘st deb atagan. Ikkala odam ham xuddi shunday qarashga ega edi: o’z mamlakatlarini yana buyuk qilish. Tramp Xonni ozodlikka chaqirib, 2024-yilda hokimiyatga qaytsa, Pokistonga Xonni ozod qilish va Xitoyning mijoz davlatiga aylanishdan qochish uchun katta bosim o‘tkazishi mumkin.
Biroq, Buyuk Britaniyaning bu masala bo’yicha sukunati karlik qiladi. Pokiston va mintaqaning kelajagi bir odamga bog’liq. Mamlakat halokat yoqasida turgani bois, faqat bitta sardorgina o’yinni saqlab qolish imkoniyatiga ega. Ammo buning amalga oshishi uchun G‘arb voqelikdan uyg‘onib, kech bo‘lmasdan turib chora ko‘rishi kerak.
